Twoje źródło wiedzy o znanych osobistościach
Michael Gambon, pełne imię Michael John Gambon, to irlandzki aktor urodzony 19 października 1940 roku w Dublinie. Jego ojciec Edward Gambon był technikiem podczas drugiej wojny światowej, matka Mary pracowała jako krawcowa. Po wojnie rodzina przeniosła się do Londynu. W Londynie i okolicach uczęszczał do katolickich szkół St Aloysius Boys’ School i St Aloysius’ College, a następnie do Crayford Secondary School. W wieku piętnastu lat opuścił szkołę i wyuczył się zawodu mechanika precyzyjnego. Przez pewien czas pracował jako technik.
W wieku 24 lat, dzięki swojemu życiorysowi opisującemu zmyśloną karierę aktorską, dostał się do dublińskiego Gate Theatre, gdzie w 1962 roku zadebiutował w tragedii Otello. Rok później zainteresował Laurence’a Oliviera, który szukał aktorów do National Theatre Company (obecnie Royal National Theatre w Londynie). W tym teatrze pozostał cztery lata i współpracował z reżyserami, takimi jak William Gaskill czy John Dexter. W 1967 roku opuścił jednak teatr, aby zdobyć nowe doświadczenia w teatrze w Birmingham. Tam zagrał w Otello czy Makbecie. Przez Greenwich trafił do teatru West End, gdzie stał się komikiem.
W 1980 roku w National Theatre zagrał w sztuce Brechta Życie Galileusza, w której wyróżnił się jego silny głos. Jego występ został pozytywnie skomentowany również w The Sunday Times. W latach osiemdziesiątych odnosił sukcesy na scenach teatralnych. Chociaż stał się gwiazdą, chronił swoją prywatność. W latach dziewięćdziesiątych grał również na Broadwayu. Otrzymał również nominację do nagrody Tony dla najlepszego aktora. W swojej karierze zagrał w kilku sztukach Becketta. W 2009 roku był nominowany do nagrody Laurence Olivier Award dla najlepszego aktora. Sześć lat później przeszedł na emeryturę teatralną z powodu rosnącej ilości czasu, której potrzebował na przygotowanie swoich ról.
Oprócz teatru Michael Gambon zajmował się również filmem. Zadebiutował już w 1965 roku w filmie Otello, gdzie zagrał z Maggie Smith i Derekem Jacobim. W latach siedemdziesiątych zagrał w brytyjskich horrorach, takich jak Nothing But the Night (1973) i Mężycowa krew (1974). Jedenaście lat później pojawił się w dramacie Żółwi pamiętnik, który wyreżyserował John Irvin, a główne role zagrali wówczas Glenda Jackson i Ben Kingsley. W 1989 roku pojawił się w filmie Kucharz, złodziej, jego żona i jej kochanek, który wyreżyserował Peter Greenaway. Wraz z nim w tym filmie zagrali również Richard Bohringer i Helen Mirren. W tym samym roku do kin wszedł film Biała pora sucha, gdzie aktorsko spotkał się z takimi gwiazdami jak Marlon Brando, Donald Sutherland czy Susan Sarandon. W 1997 roku zagrał w dramacie biograficznym Gracz rolę F.M. Dostojewskiego. Dwa lata później mogliśmy go zobaczyć w detektywistycznym horrorze Jeździec bez głowy, gdzie w rolach głównych pojawili się Johnny Depp i Christina Ricci. Następnie zagrał w filmie Altmana Gosford Park (2001), w Ali G Indahouse – Film (2002) czy Podwodne życie ze Stevem Zissou (2004).
W 2004 roku mogliśmy go również zobaczyć w trzeciej części serii filmów o czarodziejskim uczniu Harrym Potterze pod tytułem Harry Potter i Więzień Azkabanu. Zagrał tam Albusa Dumbledore’a. Tę rolę przejął po zmarłym Richardzie Harrisie. Kontynuował ją również w pozostałych częściach serii, takich jak Harry Potter i Czara Ognia (2005), Harry Potter i Zakon Feniksa (2007), Harry Potter i Książę Półkrwi (2009), Harry Potter i Insygnia Śmierci – część 1 (2010) i część 2 (2011). Jednak na Harrym Potterze jego kariera się nie zakończyła. Nakręcił kolejne filmy, takie jak Wieczny niepokój (2012), Kwartet (2012), Paddington (2014) czy Kingsman: Złoty Krąg (2017).
Michael Gambon ożenił się w 1962 roku z Anne Miller, z którą ma jednego syna. W 2001 roku pojawił się u boku o 25 lat młodszej kobiety Philippy Hart, z którą ma dwoje dzieci. Zmarł 27 września 2023 roku w wieku 82 lat na zapalenie płuc.