Twoje źródło wiedzy o znanych osobistościach
Znany angielski pisarz opowiadań, powieściopisarz i scenarzysta, który urodził się 13 września 1916 roku w miasteczku Llandaff. Jego rodzice pochodzili z Norwegii. Przy wyborze imienia dla swojego syna zainspirowali się ówczesnym norweskim bohaterem narodowym – Roaldem Amundsenem, który był słynnym polarnikiem. Rodzice rozmawiali z dziećmi po norwesku, jednak ojciec nalegał, aby dzieci miały angielskie wykształcenie. Kiedy Dahl miał trzy lata, rodzina poniosła wielką stratę. Zmarł mu ojciec na zapalenie płuc i starsza siostra. Nawet po tym ciosie losu matka zdecydowała się pozostać w Walii i nie wracać do swojej rodzinnej Norwegii. Chciała spełnić życzenie męża, aby dzieci studiowały w angielskich szkołach. Potrafiła również wszystkim swoim sześciu dzieciom stworzyć szczęśliwy dom. Podczas nauki w szkole podstawowej w Derbyshire Dahl wyróżniał się zwłaszcza w sporcie (squash). Uczniowie mogli testować nowe warianty produktów w miejscowej fabryce czekolady Cadbury, która znajdowała się blisko ich szkoły. Właśnie to doświadczenie być może zainspirowało R. Dahla do napisania jego książki „Charlie i fabryka czekolady”. Jako dziecko spędzał letnie wakacje w Norwegii. Pobyt w Norwegii odcisnął również piętno na jego książkach dla dzieci, które są pełne różnego rodzaju skrzatów, trolli, czarownic, olbrzymów itp. Później uczęszczał do kilku internatów w Anglii. Nauka go zbytnio nie bawiła, męczyło go zwłaszcza rozłąka z rodziną. Po studiach R. Dahl zaczął pracować w firmie Shell jako przedstawiciel handlowy na obszar Afryki Wschodniej. Miał 23 lata, gdy rozpoczęła się druga wojna światowa. W Nairobi zgłosił się do Royal Air Force i połowę wojny spędził jako pilot. W 1940 roku rozbił się na libijskiej pustyni. Tymczasowo stracił wzrok i doznał złamania czaszki. Podczas leczenia w szpitalu zakochał się w pielęgniarce, a raczej w jej głosie, ponieważ w tym czasie był nadal niewidomy. Gdy tylko wyzdrowiał i odzyskał wzrok, skończyła się również miłość. Po całkowitym wyzdrowieniu ponownie zasiadł za sterami i ponownie zaangażował się w walki wojenne. Na swoim koncie miał co najmniej pięć zestrzelonych samolotów wroga. W 1942 roku z powodu częstych bólów głowy został wysłany do Waszyngtonu, gdzie spotkał się z pisarzem C. S. Foresterem. Ten poprosił go o spisanie spostrzeżeń z wojny dla Saturday Evening Post. W 1943 roku R. Dahl wydał swoją pierwszą książkę „Gremliny”. Historia opowiada o złośliwych duszach, które według legend powodują awarie silnika. W kolejnych latach R. Dahl pisał również opowiadania dla dorosłych. W 1953 roku w Nowym Jorku ożenił się z aktorką Patrici Neal. Małżonkowie wychowywali pięcioro dzieci, cztery dziewczynki i jednego chłopca. Najstarsza Olivia zmarła w wieku siedmiu lat. R. Dahl napisał książkę dla dzieci „BFG”, którą później zadedykował swojej zmarłej córce. Małżeństwo R. Dahla i jego żony Patricii trwało trzydzieści lat. Po rozwodzie R. Dahl ponownie się ożenił, biorąc za żonę o 22 lata młodszą Felicity d’Abreu Crosland. R. Dahl przede wszystkim zasłynął jako autor książek dla dzieci. W 1961 roku wydał swoją pierwszą książkę dla dzieci, „Kuba i olbrzymia brzoskwinia”. W 1964 roku wydał swoją najpopularniejszą książkę dla dzieci „Charlie i fabryka czekolady”. Inspiracją było jego własne doświadczenie z dzieciństwa. W 1971 roku książka została po raz pierwszy zekranizowana, główną rolę zagrał sam R. Dahl. W tym samym roku książka została również po raz pierwszy przetłumaczona na język czeski przez Jaroslava Kořana. Do innych udanych dzieł literatury dziecięcej należą „Czarodziejski palec”, „Fantastyczny pan Lis”, „Danny, mistrz świata”, „BFG”, „Wiedźmy”, „Matylda” i inne. Wiele dzieł posłużyło jako inspiracja do adaptacji filmowych. R. Dahl nie był autorem tylko dla dzieci, pisał również książki dla dorosłych – powieści takie jak „Polowanie na lisa” (1949), „Mój wujek Oswald” (1979), ale także zbiory opowiadań z zaskakującym zakończeniem. R. Dahl zmarł 23 listopada 1990 roku w wieku 74 lat na zespół mielodysplastyczny (choroba szpiku kostnego). R. Dahl otrzymał za swoje życie wiele nagród literackich, takich jak nagroda Edgara Allana Poego (1954, 1959, 1980).